Een schouder arthroscopie is een kijkoperatie van de schouder. Hierbij kan de chirurg het gehele schouder gewricht bekijken via kleine sneetjes van +/- 1cm. Via deze kleine sneetjes kan een camera en verschillende instrumenten worden ingebracht.
De ingreep kan door de chirurg gevolgd worden op een TV scherm. Zo kan het gehele schouder gewricht gecontroleerd worden, kan een diagnose gesteld worden en meestal kan ineens een behandeling worden uitgevoerd.
De schouder is een complex gewricht met een zeer grote beweeglijkheid. Het bestaat uit een bol (humeruskop) en een kom (glenoid).
Bovenaan het schoudergewricht bevinden zich het sleutelbeen en het schouderblad die samen een klein gewrichtje vormen (AC gewricht of acromio-claviculair gewricht).
De kom van de schouder wordt omgeven door een kraakbeenderige rand die het labrum genoemd wordt. Deze is belangrijk voor de stabiliteit van het gewricht.
Het schoudergewricht wordt omgeven door een reeks pezen en spieren, namelijk de rotator cuff.
In 95% van de gevallen zal de schouder naar voor (anterieure instabiliteit) ontwrichten. Meestal gebeurt dit door een val, zeer zelden door een aangeboren hyperlaxsiteit. In 5% van de gevallen ontwricht de schouder naar achter (posterieure instabiliteit).
Wanneer de schouder luxeert, scheurt het labrum af van de kom (Bankart letsel). Op het labrum zitten het kapsel en de ligamenten vast. Soms wordt ook het bot van de bol of de kom beschadigd. Doordat deze structuren meestal onvoldoende genezen, krijgt de bol te veel speling in de kom en zal de schouder zeer snel terug uit de kom gaan. Hoe jonger de patiënt is op het moment van de luxatie, hoe groter de kans is dat de schouder terug zal luxeren. Bij elke ontwrichting kan er verdere schade optreden in het schoudergewricht. Daarom dient de schouder op jonge leeftijd vaak operatief te worden behandeld.
Afhankelijk van de beschadiging van het bot, de kwaliteit van de ligamenten, het aantal ontwrichtingen en het activiteitsniveau van de patiënt kan de operatie arthroscopisch gebeuren (Bankart herstel). Soms dient een open procedure te gebeuren (Latarjet procedure).
Redenen voor het uitvoeren van een arthroscopisch Bankart herstel:
Het klinisch onderzoek en het verhaal van luxaties is meestal voldoende om de diagnose te stellen.
Voor een verdere evaluatie van het gewricht en van de schade aan ligamenten en bot zijn radiografische opnames nodig. Ook is een arthro CT of arthro MRI nodig. Bij deze scans wordt een injectie met kleurstof gegeven om zo de structuren van de schouder beter te visualiseren.
Deze ingreep gebeurt via daghospitaal of via 1 nacht opname en wordt onder algemene verdoving uitgevoerd.
Er worden 2 tot 3 kleine sneetjes gemaakt om zo camera en instrumenten in te brengen. In sommige gevallen dient een open procedure te gebeuren.
Bij een stabilisatie van de schouder wordt het labrum terug vastgehecht op de kom van de schouder. Tevens worden kapsel en ligamenten opgespannen. Hierbij wordt gebruikt gemaakt van hechtingsdraad. Er zijn meestal geen metalen schroefjes of ankers nodig. De hechtingsdraden dienen achteraf niet verwijderd te worden.
Een arthroscopisch Bankart herstel duurt gemiddeld 45-60 minuten.
Meestal blijft u 1 nacht in het ziekenhuis.
De dag na de operatie komt een lid van het orthopedisch team langs om de nodige uitleg betreffende de operatie te verschaffen. De kinesist komt een reeks oefeningen uitleggen en de verder revalidatie bespreken.
Na 2 weken mogen de hechtingen verwijderd worden bij de huisarts.
Na een viertal weken is een controle bij uw chirurg voorzien.
Gezien de ligamenten terug moeten vastgroeien, wordt na de operatie de arm in een verband gehouden voor 4 weken. Daarna dient kinesitherapie gevolgd te worden om de beweeglijkheid in de schouder terug te krijgen en om de spieren terug op te bouwen. Sporthervatting is meestal voorzien na een viertal maanden.
Vragen over uw behandeling of een afspraak maken? Aarzel niet om ons te contacteren.
Heeft u vragen over uw opname? Kies het juiste ziekenhuis en lees meer.
