Inleiding
Een golfer’s elleboog of ook wel epicondylitis ulnaris genoemd, is een pees ontsteking the de binnenzijde van de elleboog.
Een golfer’s elleboog of ook wel epicondylitis ulnaris genoemd, is een pees ontsteking the de binnenzijde van de elleboog.
Bij een tenniselleboog ontstaat er een ontsteking thv de aanhechting op de elleboog van de buigpees van de pols.
Deze pees kan ontsteken door een chronische overbelasting of een plotse verkeerde beweging. Ook na een ongeval kan er een golfer’s elleboog ontstaan.
Soms gaat een golfer’s elleboog gepaard met een irritatie van de ulnaire zenuw die in het gootje loopt aan de binnenzijde van de elleboog.
Het meest uitgesproken is de drukpijn op de aanhechting van de pees aan de binnenzijde van de elleboog.
Zelden is er een beetje zwelling aanwezig.
De beweeglijkheid van de elleboog is meestal goed behouden.
Buigen van de pols en vingers tegen weerstand lokt de pijn uit.
Soms kan bij plooien van de elleboog de ulnaire zenuw verspringen.
Meestal volstaan standaard radiografische opnames en een echografie om de diagnose te stellen.
Soms is een MRI nuttig ter verdere evaluatie van het gewricht en de pezen.
Als er tevens een irritatie van de ulnaire zenuw vermoed wordt, zal een EMG (zenuw onderzoek) aangevraagd worden.
Gezien het een overbelasting betreft is de belangrijkste behandeling uiteraard rust. De activiteiten tot een minimum beperken kan een goed resultaat geven naar genezing toe.
Tevens is het nuttig te vermijden om de elleboog te lang geplooid te houden.
Een bijkomende manier om de pees te ontlasten is het dragen van een brace. Er kan geopteerd worden voor een bandje dat net onder de elleboog gedragen wordt. Hiermee wordt de spanning op de aangetaste pees verminderd. Deze brace laat nog een vlotte elleboog en pols beweging toe.
Cortisone is het beste ontstekingswereld middel dat dan rond de pees wordt ingespoten. Gezien dit lokaal rond de pees wel wat neveneffecten kan hebben, proberen we niet meer dan 2 tot 3 zulke injecties te geven.
Hierbij wordt bij de patient een bloedstaal genomen. Dit staal wordt volgens een zeer specifieke procedure gecentrifugeerd waarbij het plasma vrijkomt. Dit plasma bevat zeer veel bloedplaatjes die op hun beurt weer zeer veel groeifactoren bevatten die een gunstig effect kunnen hebben op de genezing. Ongeveer 50% van de patiënten hebben hier baat bij. Er is echter geen terugbetaling voorzien voor zulk een infiltratie.
Anti-inflammatoire tabletten en locale gels kunnen de symptomen verbeteren maar er is geen bewijs dat deze de genezing versnellen.
Behandeling zoals massage, fricties, warmte therapie en ultrasound kunnen de symptomen verbeteren.
Hierbij wordt de ontstoken pees behandeld met schokgolven. Deze schokgolven stimuleren de doorbloeding van de pees, waardoor er extra genezende stoffen door het bloed kunnen worden aangevoerd. Verkalkingen kunnen worden verbrijzeld.
Deze ingreep wordt enkel toegepast bij een golfer’s elleboog die weerstandig is aan elke andere vorm van therapie. De ingreep kan onder regionale of algemene anesthesie worden uitgevoerd via het daghospitaal. De ontsteking rond en in de pees wordt verwijderd en de pees wordt zo terug vastgenaaid dat de spanning op de pees aanhechting vermindert. Hoewel de pezen van hun aanhechting worden losgemaakt, geeft dit geen spierverzwakking op lange termijn.
Indien er tevens een irritatie of instabiliteit bestaat van de ulnaire zenuw, wordt deze zenuw tegelijkertijd volledig vrijgelegd. Soms dient de zenuw zelfs naar voor verplaatst te worden (transpositie).
Na de ingreep wordt er rond de elleboog een drukverband aangelegd. Dit mag de volgende dag verwijderd worden en mag de patient beginnen te bewegen. Een gips is meestal niet nodig.
Volledige genezing kan vaak duren tot 3-4 maand na de ingreep.
Vragen over uw behandeling of een afspraak maken? Aarzel niet om ons te contacteren.
Heeft u vragen over uw opname? Kies het juiste ziekenhuis en lees meer.